Ταξιδιώτες Ψυχής και Μάρω Λύτρα live στην Αλεξανδρούπολη

Τη Τρίτη 27 Ιουλίου, η Μάρω Λύτρα και οι Ταξιδιώτες Ψυχής ζωντανά στο Κηποθεατρο Αλεξ/πολης σε ένα δυναμικό πρόγραμμα!
Εμφανίζονται ακόμη οι Domino και οι Prestige!
(μπορεί να ακολουθήσουν κι άλλοι...)

Μέρος των εσόδων θα δοθεί στο Σύλλογο γονέων και φίλων αυτιστικών παιδιών Νομού Έβρου, "ο Άγιος Βασίλειος", για την ανέγερση του κέντρου αυτιστικών παιδιών.

Είσοδος: 8 ευρώ!

Ώρα έναρξης: 21:00

Σας περιμένουμε!

ΝΟ.ΔΕ Έβρου - Για την επίσκεψη της κυρίας Μπατζελή

Με μεγάλη μας λύπη διαπιστώσαμε πως η επίσκεψη της Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κατερίνας Μπατζελή στο νομό Έβρου, έμεινε χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Στην εκδήλωση, που οργάνωσε στις Φέρες ο Σύλλογος Αγροτών Φερών, η Υπουργός περιορίστηκε ως συνήθως σε γενικές διατυπώσεις με ανεδαφικό περιεχόμενο.

Παρά τις αλλεπάλληλες απόπειρες διαπραγματεύσεις για την επίλυση των προβλημάτων που ταλανίζουν τον αγροτικό και κτηνοτροφικό κλάδο, μεγάλος αριθμός αγροτών και κτηνοτρόφων συνεχίζει να παραμένει απλήρωτος. Τόσο στα δικαιώματα όσο και στους βοσκότοπους και στην συνδεδεμένη ενίσχυση βάμβακος δεν ακούστηκε από την κ. Μπατζελή το παραμικρό. Οι νέοι αγρότες πλέον θα πάρουν πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που είχαν ανακοινωθεί από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η εξισωτική ενίσχυση των κτηνοτρόφων για το 2009 παραμένει απλήρωτη και ενώ δεν εγκρίθηκε το πρόγραμμα της αγροτικής οδοποιίας, η κα. Μπατζελή δεν ανακοίνωσε ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΕΡΓΟ στο νομό Έβρου στα πλαίσια της 4ης προγραμματικής περιόδου. Με τις ευλογίες του ΠΑΣΟΚ ο νομός Έβρου παραμένει ο μοναδικός νομός στην Ελλάδα που δεν θα έχει ενταγμένο έργο στο πρόγραμμα του Υπουργείου «Αλέξανδρος Μπαλτατζής».

Να υπενθυμίσουμε ότι η Νέα Δημοκρατία είχε προγραμματίσει στο πλαίσιο της 4ης προγραμματικής περιόδου, Αναπτυξιακά Έργα στο νομό Έβρου όπως το αρδευτικό έργο του κάμπου Τυχερού, την αντικατάσταση δικτύου ΤΟΕΒ Βύσσας, και αναδασμούς τα οποία σταμάτησαν από την « φιλοαγροτική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αντί να αναγνωρίσει τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα ως πυλώνες της Εθνικής Οικονομίας, τους αντιμετωπίζει ως ασήμαντο παρακλάδι, κωφεύοντας μπροστά στα πιεστικά ζητήματα επιβίωσης που θέτουν οι παραγωγοί μας. Πρέπει η κυβέρνηση να αναλάβει με σοβαρότητα, επιτέλους, τις ευθύνες της απέναντι στους Έλληνες παραγωγούς και κτηνοτρόφους. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να κοιτάξει στα μάτια τους Έλληνες παραγωγούς και κτηνοτρόφους και να απαντήσει εάν, εν τέλει, διαθέτει εθνική στρατηγική για τους παραπάνω κλάδους και αν ο Έβρος είναι στις προτεραιότητες της.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟ.Δ.Ε. Έβρου

Ένας από μας

της Ρίκας Βαγιάνη Θα ξεράσω με τις αγιογραφίες. Ο μακαρίτης είχε πιο φανατικούς εχθρούς κι από τον Μέριλιν Μάνσον. Στην καλύτερη και πιο έντιμη περίπτωση είχε «ορκισμένους πολέμιους». Γράψτε ό,τι θέλετε, (γι αυτό άλλωστε, έχουμε τα σχόλια παρακάτω) αλλά εγώ δεν μπόρεσα να καταπιώ ποτέ το είδος δημοσιογραφίας που εκπροσωπεί η λογική της κρυφής κάμερας, το ρεπορτάζ- αγιατολλάχ και η ανώνυμη μπλογκογραφία με σημαία Λιβερίας. Τον μακαρίτη (και όλη τη σχολή που δημιούργησε) τον «συμπαθούσα» τόσο πολύ, που η πρώτη πρώτη μου, απαίσια, ομολογώ σκέψη μετά το φονικό ήταν: «Ποιος μ… τον έκανε ήρωα;»

Η λογική του «Τρωκτικού» είναι το είδος της ενημέρωσης που λατρεύω να μισώ. Αντιπροσωπεύει όλα όσα μου έμαθαν ότι δεν είναι δημοσιογραφία: αρλούμπες καταγγελίες, ντεμέκ αποκαλύψεις κουτουρού, κάτι χύμα ανορθογραφίες και κουίζ κυτταρίτιδας σε αμοντάριστα πλάνα- ο δε όρος «διασταύρωση»; Μόνο ως σύντομο ανέκδοτο ή σήμα της Τροχαίας λειτουργεί στο μαγαζί αυτών των παιδιών.

Είμαι παλιό κεφάλι και αγύριστο. Στο μεσόκοπο πλέον μυαλό μου, που ακόμα δουλεύει με συντακτική ιεραρχία, τακτοποιημένα κασέ και μονόστηλα, όλο αυτό ισοδυναμούσε ένα κακόηχο ψηφιακό παραλήρημα. Δεν ήξερα να πω ακριβώς τι δουλειά έκαναν τα παιδιά του Τρωκτικού, πάντως με σιγουριά μπορούσα να δηλώσω ότι δεν ασκούσαμε το ίδιο επάγγελμα. Κι όταν άρχισε να σέρνεται γύρω μας αυτό το τοξικό σάλιο, αυτό το χρονικό μιας προαναγγελθείσης δολοφονίας δημοσιογράφου, ο τελευταίος άνθρωπος που θα μπορούσα να ποτέ σκεφτώ ότι θα ήταν στόχος των εκτελεστών, ήταν ένας «Τρωκτικός. Βλέπετε, δεν τον θεωρούσα «έναν από μας». Πώς θα μπορούσα άλλωστε; Τα μισά του posts χάλαγαν τον κόσμο γράφοντας  ή φιλοξενώντας ανορθόγραφες κραυγές για τους «αλήτες, ρουφιάνους δημοσιογράφους». Διαχώριζε (εκείνος ή η σχολή που δημιούργησε) πλήρως και απολύτως τη θέση του από το επαγγελματικό μας συνάφι. Εγραφε πολύ συχνά ανώνυμα ή ψευδώνυμα, πράγμα που αντιλαμβάνεσθε τι αβύσσους αντιπαλότητας μπορεί να δημιουργήσει με μια διαδικτυακή γειτονιά όπως αυτή του Protagon, ας πούμε, όπου αν δεν υπογράφεις τα κείμενά σου φαρδύπλατος, με τη φωτογραφία σου φάτσα-φόρα, απλώς δεν υπάρχεις.
Δεν ήταν «ένας από μας».